بررسی تاثیر آسیت تجربی (با استفاده از مدل خوراکی تری یدوتیرونین) بر وزن اندامهای احشایی و تراکم روده های جوجه های گوشتی

هدف : مطالعه تغییرات وزن اندامهای احشایی و تراکم روده در جوجه های گوشتی تحت تاثیر آسیت تجربی ناشی از خوراندن تری یدوتیرونین (t3). طرح : مطالعه تجربی. حیوانات: یکصد و پنجاه قطعه جوجه گوشتی نریکروزه، سویه راس. روش : جوجه های مساوی و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (شاهد و t3) تقسیم شدند . به جیره غذایی گروه آزمایشی هورمون تری یدوتیرونین (t3) به میزان ppm5/1 و به مدت پنج هفته اضافه گردید. هر هفته تعداد 5 قطعه از هر گروه جدا و پس از کشتار و باز شدن دیواره محوطه های شکمی و سینه ای، قلب آنها مجزا، دهیزها و چربیهای قاعده قلب برداشته شدند. وزن دو بطن و نیز وزن بطن راست پس از جدا نمودن اتصاف آن از دیواره بین دو بطن تعیین گردید. اندامهای احشایی(شامل کبد، لوزالمعده، طحال، پیش معده، سنگدان و روده ها) مجموعا از محوطه بطنی خارج و به عنوان یک واحد توزین گردیدند. روده های بزرگ و کوچک نیز به صورت جداگانه از این مجموعه مجزا شده و طول و وزن آنها معین گردید. تجزیه و تحلیل اماری : آزمون t نتایج: نتایج نشان داد که نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن از هفته سوم به بعد، در گروه آزمایشی t3 بین 25/0 و 3/0 بود که نشان دهنده بروز علائم آسیت تجربی است. وزن اندامهای احشایی در گروه آزمایشی t3 از هفته سوم به بعد اختلاف معنی داری را با گروه آزمایشی شاهد نشان می داد (به صورت کاهش). تراکم روده ها (نسبت وزن به طول) نیز در هفته سوم، کاهش معنی داری را در گروه ازمایشی t3 آشکار ساخت ولی در هفته های چهارم و پنجم کاهش معنی دار نبود. نتیجه گیری : به نظر می رسد که افزایش نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن و کاهش وزن اندامهای احشایی و تراکم روده ها با اسیت تجربی ناشی از خوراندن t3 مرتبط باشند. روده ها قادر بودند پس از کاهش تراکم در هفته سوم، طی دو هفته بعد کاهش تراکم خود را جبران نمایند و این اثر ممکن است به علت اثر پرولیفراتیو t3 آشکار ساخت ولی در هفته های چهارم و پنجم کاهش معنی دار نبود. نتیجه گیری : به نظر می رسد که افزایش نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن و کاهش وزن اندامهای احشایی و تراکم روده ها با آسیت تجربی ناشی از خوراندن t3 مرتبط باشند. روده ها قادر بودند پس از کاهش تراکم در هفته سوم، طی دو هفته بعد کاهش تراکم خود را جبران نمایند و این اثر ممکن است به علت اثر پرولیفراتیو t3 بر روی سلول های کریپتهای روده ای بوده باشد.